Vanwege de aankomende verkiezingen in maart wordt het corona paspoort met QR code op 25 februari in de ijskast gezet. De gevestigde partijen mogen natuurlijk geen verlies lijden, en met de groeiende protesten zien ze de bui al hangen. De bezwaren tegen de pas zijn er al sinds de invoering. Het toegangsbewijs leidt tot verdeeldheid en uitsluiting van groepen mensen, de handhaving is kostbaar, het gaat om een grove inperking van grondrechten en er gaat een zekere vaccinatiedrang van uit.
In eerste instantie werd de pas (door consultancybedrijf KPMG) bedacht, zogezegd “om bijeenkomsten voor grote groepen mensen mogelijk te maken tijdens een pandemie”. Toen uitgebreid naar de horeca en het theater. De voorwaarden waaronder het toegangsbewijs wordt ingezet dan wel afgeschaft, zijn niet duidelijk. Moet het aantal besmettingen per dag onder de tienduizend zijn? Vijfduizend? Niemand die het weet. Het is bewust vaag gehouden.
Filosoof en jurist Maxim zei eerder in NRC Handelsblad: “Volgens de Memorie van Toelichting hangen de doelen die met de inzet van testbewijzen worden nagestreefd af van de epidemiologische omstandigheden. Huh? Geen exitplan, inperking van grondrechten zonder vast omschreven doel, mensen uitsluiten van de samenleving zonder discussie. We doen maar wat.” Het is daarom zo spijtig dat de critici vooral als wappies en rechtsextremisten worden weggezet. De Volkskrant stelde: “Geen instrument raakt immers zo aan de grondrechten als de QR-code, gezien het onderscheid dat die maakt tussen mensen.”
De pas gaat voor nu echter de ijskast in en verdwijnt weer, maar het probleem verdwijnt absoluut niet. Het feit dat dit mogelijk was voor een regering, dat is het echte probleem. De situatie dat een groot deel van de samenleving werd gediscrimineerd, omdat zij (conform de Code van Neurenberg) weigerden om deel te nemen aan een medisch experiment, mag in de toekomst niet meer voor komen. Ongetwijfeld verschijnt er later dit jaar weer een onbekende pandemie vanuit het niets waardoor het QR paspoort er weer komt en toegevoegd wordt aan de geplande “European digital identity”. En dat kunnen we niet nog eens accepteren.
We zullen er nu dus voor moeten zorgen dat de discriminerende toegangspas per wet onmogelijk wordt. Wellicht komt de grootste hoax in de geschiedenis dan eindelijk ten einde. Maar op dit moment, zolang de opening er nog in de wet is, is er niets gewonnen.
Want al lijkt die QR voorlopig van de baan, minister Ernst Kuijpers gaat in mei namens alle Nederlanders een verlenging van de EU verordening ondertekenen. Per juni 2022 moet dan de verplichting van het reizen met een QR code zijn ingevoerd en mensen mogen niet meer weigeren zich te laten vaccineren. Dit gaat allemaal stilzwijgend.
In Italië loopt het storm met het geven van feedback als burgers. Bij ons in Nederland is dit nauwelijks bekend. Als je dus denkt dat we van die QR code af zijn, wordt het stiekem met verplichte vaccinatie erbij door de EU ingevoerd. Als Kuijpers dit gaat ondertekenen en als de meerderheid van de EU landen hiermee akkoord gaat.
De nieuwe verordening “Extension of EU Digital COVID Certificate Regulation” zegt het volgende:
“…Gezien het bovenstaande kan niet worden uitgesloten dat de lidstaten burgers van de Unie die hun recht van vrij verkeer uitoefenen, ook na 30 juni 2022, de datum waarop Verordening (EU) 2021/953 verstrijkt, zullen blijven verplichten een COVID-19-vaccinatie-, test- of herstelbewijs over te leggen….
…Op de vaccinatiecertificaten die door de lidstaten in het formaat van het digitaal EU-COVID-certificaat worden afgegeven, moet onder meer worden vermeld hoeveel doses aan de houder zijn toegediend. De Commissie stelt voor te verduidelijken dat deze verplichting niet alleen slaat op de doses die worden toegediend in de lidstaat van afgifte, maar op alle doses die aan de houder worden toegediend, ook in andere lidstaten….
….De Commissie stelt niet voor om het toepassingsgebied van Verordening (EU) 2021/953 uit te breiden wat het binnenlandse gebruik van digitale EU-COVID-certificaten betreft….
…Verordening (EU) 2021/953 bevat dus geen bepaling die het binnenlandse gebruik van het digitaal EU-COVID-certificaat verplicht of verbiedt. Het binnenlandse gebruik blijft ressorteren onder de bevoegdheid van de lidstaten en blijft onderworpen aan rechterlijke toetsing door nationale rechtbanken….”
Dit is het argument voor de regel:
Sinds de vaststelling van Verordening (EU) 2021/953 is de epidemiologische situatie met betrekking tot de COVID-19-pandemie sterk geëvolueerd. Enerzijds had op 31 januari 2022 meer dan 80 % van de volwassen bevolking in de Unie de primaire vaccinatiecyclus voltooid en had meer dan 50 % een boosterdosis gekregen, waarbij moet worden aangetekend dat de situatie aanzienlijk verschilt van lidstaat tot lidstaat6. Vaccinatie beschermt beter tegen ziekenhuisopname en ernstige ziekte. Het verhogen van de vaccinatiegraad blijft dan ook een cruciale doelstelling in de strijd tegen de pandemie en speelt een belangrijke rol als het erop aankomt de beperkingen van het vrije verkeer van personen op te heffen.
We zijn er dus nog lang niet, het gevecht om onze vrijheid terug te krijgen is eigenlijk nu pas echt begonnen.
Goed stuk. Echter, ik zou het citeren uit inferieure kranten -kranten die lange tijd vooral hebben geheuld met het QR-systeem-achterwege laten.